Slavlar imperiya taqdirida katta rol o’ynagan. Vizantiya imperiyasidagi slavyanlarning birinchi ommaviy yurishlari 6-asr boshlariga to’g’ri keladi. Biroq, bu yurishlar muvaffaqiyatli bo’lmadi, chunki imperiya hali ham kuchli edi. Rasm faqat 6-asrning ikkinchi yarmida keskin o’zgardi. Qullar, mustamlakachilar va shahar kambag’allarining qo’zg’olonlaridan hayratda qolgan Vizantiya imperiyasi endi slavyanlar va boshqa xalqlarning hujumiga qarshi tura olmadi. 578 yilda 100 mingga yaqin slavyanlar Dunayni kesib o’tib, Frakiya va Ellani, 581 yilda esa Frakiya, Makedoniya va Fesaliyani suv bosdi. Vizantiya hukumati slavyanlarga qarshi muvaffaqiyatli kurashish uchun kuchga ega bo’lmagan holda, yordam so’rab avarlarga murojaat qildi, ammo u tomonidan qo’zg’atilgan Avar xoqon qo’shinlarining slavyanlarga hujumi imperiyaga yordam bermadi. Vizantiya hukmdorlari ham slavyanlarni zaiflashtirishga behuda harakat qildilar, ba’zi slavyan qabilalarini boshqalarga qarshi tikladilar. Imperatorlarning buyrug’i bilan qurilgan istehkomlar ham Vizantiyaga yordam bermadi. Imperiyaga slavyan bosimi kuchayib bordi. Ular, o’sha davrdagi Vizantiya yozuvchisi Efeslik Ioannning xabar berishicha, «yo’lda ko’plab mustahkam shaharlarni olib ketishdi, bosib olingan hududga joylashdilar, yangi joylarga joylashdilar, katta podalarga ega bo’lishdi, boyib ketishdi, oltin va kumushga ega bo’lishdi, qurol-yarog’larga ega bo’lishdi. ular rimliklarga qaraganda yaxshiroq foydalanishni o’rgandilar.» Vizantiya bilan urushlar sharoitida slavyanlar tez orada qamal dvigatellari yordamida shaharlarni egallashni o’rgandilar.
Slavyanlarning Vizantiyaga bostirib kirishlari oddiy xalq tomonidan qo’llab-quvvatlandi va ularni o’zlarining ozod qiluvchilari deb bildilar. Skamaralar slavyanlarga ularning rivojlanishida katta yordam ko’rsatdilar. Slavlar 6-asr oxirida Frakiya va Makedoniyada qo’zg’olon ko’targan qullar va kolonlardan kam qo’llab-quvvatlanmadilar. 7-asr boshlarida Vizantiyadagi xalq qoʻzgʻolonlari. slavyanlarning keyingi istilolarini osonlashtirdi.
7-asrning o’rtalariga kelib. Slavlar Bolqon yarim orolining deyarli butun hududida joylashdilar. Ular Frakiyani, Makedoniyani, Gretsiyaning muhim qismini joylashtirdilar, Dalmatiya va Istriyani egallab, Peloponnesga kirib borishdi. Slavlar tezkor qayiqlaridan foydalanib, Egey dengizi orollariga tez-tez reydlar uyushtirdilar. Slavyan qo’shinlari Salonikani qamal qilib, poytaxt, imperiya – Konstantinopol devorlariga etib borishdi. Ko’pgina slavyanlar Kichik Osiyoga ko’chib o’tdilar.
Ular u yoki bu viloyatga joylashib, dehqonlarning ilgari davlatga to‘lagan soliqlarini sezilarli darajada kamaytirdilar. Mosiyada ular dehqonlarga: “Chiqinglar, ekinglar va oʻrib olinglar, biz sizdan soliqning yarmini olamiz”, deyishdi. Ammo yirik qul egalarining imperator mulklari, villalari va latifundiyalari vayronagarchilik va vayronagarchilikka duchor bo’ldi. Quldorlik tartib-qoidalariga qarshi kurashgan qullar va mustamlakachilar tabiiy ravishda slavyanlarda o’z ittifoqdoshlarini ko’rdilar.